Документалды фильм, 1972 жылы экранға шыққан Султан-Ахмет Ходжиковтың «Қыз-Жібек» фильмінің 50 жылдығына орай түсірілген, мәдениет және ақпарат министрлігі, ұлттық киноны қолдау орталығының көмегімен жарық көрді. Бұл фильмнің ұлттық мәдениетіміздегі қазіргі таңда әлі де асыл мұра болып қалуының себептеріне арналған ой-толғам.
Ол туралы пікірлерін танымал қоғам қайраткерлері, драматургтер мен кино сыншылары білдірді. Фильмде Жібектің жүрегін жаулауға ұмтылған Бекежанның рөлін сомдаған қазақ киносының мэтрі Асанали Әшімов естеліктерімен бөлісті.
Алматыда, Қазақстан Республикасының Ұлттық кітапханасында премьерасы өтті.
– Мен сіздерге Қарағандыға келгеніме қуаныштымын. Қала керемет, әдемі, мәдениеті бай. Премьера алдында Сәкен Сейфуллин атындағы театрда кездестік. Бұл документалды фильмді таныстыру мен үшін үлкен оқиға, – дейді түсірілімнің бастамашысы және продюсері Меруерт Утекешова.
Осындай жобаның идеясы ұзақ уақыт бойы пісіп-жетілді, актрисаның күйеуі Куман Тастамбековтың өмірінде, «Қыз-Жібек» фильмінде батыр Тоlegen рөлін сомдаған. Меруерт Утекешова қазақ классикасының естелігін мәңгі сақтау, оны болашақ ұрпақтарға мәдени мұра ретінде қалдыру маңызды деп санайды. Ол аңызға айналған киноэпостан режиссура, актерлік шеберлік және операторлық өнер бойынша бүгінгі таңда да үйренуге болады деп сенеді.
Қарағандыдағы премьераға көп жастар келді.
Жібек рөлі Меруерттің актер мамандығына жол ашқанын белгілі. Ол кезде 16 жаста болатын, 10 сынып оқушысы кастингке қатысуға шешім қабылдап, алғаш рет түсірілім алаңына шықты.
Интервьюда танымал кино және театр актрисасы кастингтерге барып, рөл алуға және танымал болуға үміттенетін қыздар туралы сұраққа жауап берді.
– Сіздер білесіздер, ештеңе оңайлықпен келмейді. Киноға түсемін, экранда көрінемін – бұл олай емес. Актриса болу – үлкен еңбек. Егер талант берілсе, ол өз жолын табады. Егер ол болмаса: бір жерде сәттілік болады, бірақ ары қарай ештеңе болмайды. Менің бірінші және басты рөлім оңайлықпен келді деп ойламасын. Мен ешкімге қиындықтарым туралы айтқан жоқпын және айтпаймын. Міне, мен қазір Астанадағы өнер институтында сабақ беріп жатырмын. Мені ешкім үйреткен жоқ. Менде интуиция болды, соның арқасында әріптестерімді, режиссерді, оператормен байланыс сезіндім. Ал ішкі монологтың, дайындықтың қажеттілігін мен білмедім. Ал қазір біз мұны төрт жыл бойы үйретеміз: кейбіреулер түсінеді, кейбіреулер түсінбейді. Мен тағы да айтамын: бұл кез келген мамандықта қажет болатын үлкен еңбек және жан дүниесінде толғаныс болуы керек, – деп Меруерт Утекешова өзіне тән кеңесін берді.