Мереке салыстырмалы түрде жақында пайда болды, бірақ елдің маңызды оқиғалар күнтізбесінде ерекше орын алды. Алғыс күні – бұл тек формалды күн емес, ол терең тарихи мағына мен құндылықтарды қамтитын, қазақстандықтарды біріктіретін тірі дәстүр. Осы күні адамдар бір-біріне алғыстарын білдіріп, жылы сөздермен бөліседі және түрлі халықтардың Қазақстанда жаңа үй мен қолдау тапқан өткен кезеңдерін еске алады.
Заманауи Қазақстан – 130-нан астам этностардың бейбіт өмір сүретін мемлекеті. Олардың көптеген ата-бабалары мұнда өз еріктерімен келмеген – олар әртүрлі тарихи кезеңдерде Қазақстанға депортацияланған, қуылған немесе көшірілген. Дегенмен, дәл осы жерде олар түсіністік, көмек алып, өмірлерін жаңадан бастау мүмкіндігін тапты. Алғыс күні – қиын уақытта көмек қолын созғандарға құрметтің символы және халықтың бірлігі мен бейбіт өмір сүрудің қаншалықты маңызды құндылықтар екенін еске салады.
Бұл мереке – өткенді еске алудың ғана емес, болашақ туралы ойланудың да мүмкіндігі. Ол адамгершілік, алғыс және құрметке үйретеді, нағыз бірліктің шынайылық, достық және қолдауға негізделгенін ескертеді.
Қазақстандағы Алғыс күні – бұл тек күнтізбедегі тағы бір күн емес, терең құрмет, тарихи жады мен алғыс символы. Бұл мереке 2016 жылы Қазақстан Республикасының Тұңғыш Президенті Нұрсұлтан Назарбаевтың бастамасымен құрылды. Күні кездейсоқ таңдалмады – 1995 жылдың 1 наурызында елде Қазақстан халқы Ассамблеясы (ҚХА) құрылды, бұл жүздеген этно мәдени бірлестіктерді біріктіреді және ұлтаралық келісімді нығайтуға жұмыс істейді.
Алайда мерекенің тамыры әлдеқайда тереңде жатыр. XX ғасырда Қазақстан миллиондаған түрлі ұлттардың мәжбүрлі көшірілуінің орнына айналды. Сталиндік репрессиялар, ұжымдастыру және депортация жылдарында мұнда тұтас халықтар жіберілді: корейлер, немістер, чечендер, ингуштар, қырым татарлары, поляктар, гректер және басқалар. Олар туған жерлерін өз қалаулары бойынша тастап кеткен жоқ – олар суық далаларға, белгісіздікке, тамақсыз, жылы киімсіз және өмір сүрудің элементарлық жағдайларынан айырылып жіберілді.
Дегенмен, қазақ халқы таңғажайып мәрттік танытты. Қиын кезеңдер мен ресурстардың жетіспеушілігіне қарамастан, жергілікті тұрғындар соңғысын бөлісіп, қайта қоныс аударушыларға бейімделуге көмектесті, баспана мен тамақ берді. Бұл гуманизм актісі Қазақстандағы болашақ ұлтаралық бейбітшіліктің негізі болды, ал оның естелігі ұрпақтан-ұрпаққа беріліп отырды.
Жылдар өте келе бұрынғы қоныс аударушылар мұнда тамыр жайып, жаңа үйлер, отбасылар тапты және біртұтас қазақстандық халықтың бөлігіне айналды. Бүгінде олардың ұрпақтары Қазақстанды өз отаны ретінде қабылдап, оның тарихына, мәдениетіне және дәстүрлеріне құрметпен қарайды.
Алғыс күнін тойлау – бұл бірліктің және өзара көмектің кез келген тарихи сынақтарды жеңе алатынын еске салу. Бұл тек еске алу күні емес, қиын сәтте қолдаған және қиыншылықта жалғыз қалдырмағандарға алғыс символы. Дәл осы мейірімділік дәстүрінің арқасында Қазақстан әртүрлі мәдениеттер мен этностардың үйлесімді өмір сүретін бірегей еліне айналды.
Қазақстандағы Алғыс күні – бұл адамдарды біріктіретін, олардың жүректерін жылулық пен алғысқа толтыратын мереке. Салыстырмалы түрде жаңа болғанына қарамастан, бірнеше жыл ішінде ерекше дәстүрлер қалыптасты, олар жыл сайын маңыздылығы артып келеді.
Бұл күн ел бойынша атап өтіледі – ірі қалаларда, шағын ауылдарда, білім беру мекемелерінде, кәсіпорындарда және мәдени орталықтарда. Мерекенің бейресми, жанды сипаты маңызды: оның негізгі идеясы – бір-біріне қолдау, достық, жақсылық пен көмек үшін шынайы алғыс білдіру.
Қазақстанның барлық өңірлерінде салтанатты іс-шаралар өтеді:
Бұл күн адамдарды жақсы істер жасауға шабыттандырады. Көптеген қалаларда ауқымды волонтерлік акциялар өтеді:
Қазақстандағы білім беру мекемелерінде Алғыс күні де ерекше орын алады. Мектептер мен университеттерде өткізіледі:
Көптеген адамдар үшін Алғыс күні жақындарымен жиналуға себеп болды. Бұл күні: